Bir ülkede herhangi bir tarım ürünü yasaklanıyorsa (ECEVİT dönemindeki haşhaş ekimi yasağını hatırlayın) ya da serbest bırakılıyorsa, işin içinde politika var demektir. Politika işin içine girdiğinde de söz konusu olan sadece ve sadece PARA/KÂR'dır...
Polisiye yaklaşımı anımsatayım: Bir sorunu çözmek için polislerin ilk sorusu "bu işten kimi çıkarı olabilir? " dir. Bu soruya yanıt bulduğunuzda, konu zaten çözülmüştür. Kenevir ekiminden toplumsal yarar uman arkadaşlarıma hatırlatmamdır.
9 Kasım 2018 Yazının Facebook'taki
bağlantısı.
Afyonu patlamamak, deyimini bilir misiniz? İç Anadolu ve Kuzey şehirlerinin bilgisi dahilindedir. Eskiden bağımlılar, afyonu sigara kağıdının üstündeki şeffaf jelatinimsi kağıda sıkıca sarıp akşamdan yutarlarmış. Mide asidi ile kağıt eridikçe afyon kana karışırmış. Aşama aşama etkinleştiği için de gün boyu kafayı "iyi" tutarmış. Ancak sabah uyanır uyanmaz bu etki oluşmaz, kağıdın erimesi zaman aldığı için ancak öğleye doğru etkisi başlarmış. Bu nedenle de "henüz afyonu patlamadı" derlermiş. Bu ve benzer deyimlerden de açıkça anlaşılacağı gibi halkımız bu türden etkisi olan bitkilere de kullanımına da ezelden beri aşina. Yazılı toplum olmadığımızdan geçmişimiz bizim için karanlık ama Osmanlı arşivleri de bunun kanıtıdır, eskiden yazılmış tek tük kitaplar da... Ben, esrar elde edilen kenevir bitkisini de afyon elde edilen haşhaş bitkisini de tanırım. Çok sıkı gezgin olduğumu, dağ bayır gezdiğimi de bilirsiniz. Ege, Akdeniz, Doğu, Karadeniz falan fark etmez, Anadolu'nun hangi ırak köyüne gitmiş, hangi gözden uzak tarlasında dolanmışsam, dere yataklarına, mısır tarlalarının aralarına gizlenmiş bu bitkilerin minik tarlalarını görmüşümdür. Demek istiyorum ki, halkım kendi uyuşturucusunu ekmekten hiç vazgeçmedi. Kimileri ekmeğine tatlısına kattı, kimileri de köyün müdavimi olarak arkadaşlarına ikram etmeyi sürdürdü. Bu kapsamda gizli ve sınırlı miktarda üretim, bireyler açısından kendi içinde bir sorun olsa da toplumsal bir sorun değildir. ANCAK, yasallaşması bambaşka bir şeydir.
