GERİ

        Bebeğini Canı Gibi Seviyordu.

"Biz onu sevmiyoruz ki. Zaten atacağız, kurtulacağız. Bizim cici oğlumuz sensin." dediğini hatırlamadı bile.

Odaya girdiğinde bebeğin kundağını minik iki elin zorlukla yükselttiğini gördüyse de yetişemedi.

Camdan aşağı yuvarlamadan önce ulaşamadı.

Engel olamadı.

Yanına ulaştığındaysa çıldırmıştı.

"Nasıl atarsın bebeğimi manyaaaaaaak" diye çığlık atarken kuş gibi havalandırdığı küçücük oğlunu camdan savurdu.

Camdan sarkıp yere baktı.

Beyni durdu.

Sarktı, baktı...

Tepesi aşağı döndüğünde hiçbir şey hissetmediğini kimse bilmedi.

Canından çok sevdiği iki oğlu vardı.

Giresun’da beşinci katta oturuyorlardı.

18 Kasım 2002

GERİ